Fietsroute Halkenveen Amen, Elp en Grollo

Deze fietsroute van 33 km begint vanaf onze camping (knooppunt 52)
De fiets naar knooppunt 50 en daarna naar 56, 74, 51, 87, 83, 80, 96, 95, 22, 58, 54, 50 en terug naar knooppunt 52.

Drenthe was vroeger een weids en open land, dat hier en daar werd doorklieft door een meanderend stroompje.

Voor een groot deel was het gebied een onbegaanbare ruigte die, in tegenstelling tot veel andere gebieden in Nederland, meer weg had van een toendra. Die heide begon in het veengebied pas later op te komen. Inmiddels zijn er ook bossen aan deze gevarieerde omgeving toegevoegd, die het weidse karakter van de provincie niet indammen, maar juist een extra dimensie geven. In deze bossen en op de weilanden rond Grollo springen hazen, konijnen en groter wild zoals reeën vrolijk tussen de planten door. Eekhoorns schieten bomen in, op de vlucht voor jagers als bunzingen, wezels, hermelijnen en vossen, die door het struikgewas sluipen op zoek naar minder snelle prooidieren. Egels scharrelen tussen het gras, terwijl adders en hagedissen ook graag in het gebied leven. Vogels als de bruine-, de grauwe- en de blauwe kiekendiref zie je laag over het veen scheren, terwijl de buizerd zich uit de lucht op een ongelukkige prooi laat vallen en kraaiachtigen en spechten zich hoog in de bomen ophouden. Tijdens de schemering worden ook de vele uilensoorten wakker. Kenmerkende planten die het gebied vrolijk inkleuren zijn de paardenbloem, de pinksterbloem, de koekoeksbloem, de boterbloem, kattestaart, vergeet-mij-niet en fluitekruid. Het startpunt van de route is V.O.F. Sherein, de lokale supermarkt waar je ook gemakkelijk je auto kunt parkeren. In de supermarkt kan je de laatste voorbereidingen voor de fietstocht treffen en vul je je rugzak of je fietstas met lekkere tussendoortjes. Ongeveer halverwege de route kom je ook langs de prachtige molen van Grolloo, gelegen middenin het veengebied. De paaltjasker staat in het Grollooërveen en is al van veraf te zien. Al in 1930 werd de tjasker gebouwd, maar hij kreeg pas in 1986 zijn huidige bestemming. Overigens heeft de molen geen andere functie dan die van toeristische attractie. Je kunt hem ook tot op enkele meters benaderen, wanneer je bereid bent om je een weg te banen door de stugge begroeiing.